SUPERSPORT : COSY MOZZY (4H SET) :: WIRSPIELEN

Je l’ai vu la première fois, je devais avoir dans les 18 piges. Faut dire qu’on ne pouvait pas le rater : tous les regards étaient rivés sur lui, là haut, perché dans son Dj booth. Ces mains étaient adroites et précises. Ce n’était pas ma première expérience dans la nuit, mais c’était le première fois que je voyais un Dj maîtriser, caresser, dompter son public à un tel point. C’est sans doute aussi ce soir-là que j’ai compris toute l’importance et toute la signification du “résident”. Le bon résident est capable d’ouvrir comme de fermer une nuit. Il sait dérouler le tapis rouge pour le guest qui le suit, mais sait aussi lui voler la vedette quand il n’est pas si bon que ça. Il sait exactement où il va. Il sait ce que les gens veulent entendre et à quel moment ils veulent l’entendre. Tous ces ingrédients font un bon résident. Et lui, c’était le meilleur. Alors je revenais l’écouter, semaine après semaine. (Faut pas trop lui dire, mais je le suivais aussi un peu dans les festivals belges durant l’été). Et puis ce qui devait arriver est arrivé : je suis tombé dedans ! C’était un peu inévitable. Moi aussi, je voulais devenir chef d’orchestre. Parce que c’est de ça qu’il s’agit, au final. Alors j’ai investi dans des machines bizarres qui clignotent partout, je me suis entraîné jour et nuit dans ma chambre, et j’ai finalement décidé de lui envoyer une mixtape. Coup de bol (ou peut-être pas), je suis aujourd’hui assis à moins d’un mètre de lui, aux manettes d’un des meilleurs clubs d’Europe où je suis, à mon tour, fier d’être résident. (Oui, l’idée ici c’est que vous versiez une larme…). Bref, je vais conclure en disant ceci: Ce soir, c’est la discothèque d’un Dj hors pairs, un type au flair si juste, qui, accompagné de son accolyte Lo Serra, a marqué au fer rouge la nuit bruxelloise, sans doute à jamais. Cherry on the cake, le duo qu’il forme avec son buddy Andy cartonne! Stang! Mon petit doigt me dit, que rien n’est fini... Dernière chose, devinez qui il a choisi pour dérouler son tapis rouge? Wi...Wir...

Ik zag hem voor het eerst toen ik een jaar of 18 was. Je kon er niet naast kijken. Alle blikken waren op hem gericht, hoog in zijn dj booth. Zijn handen waren behendig en precies. Het was niet mijn eerste ervaring in het nachtleven, maar het was wel de eerste keer dat ik zag hoe een dj in die mate zijn publiek beheerste, omhelsde, verwende. Het is ongetwijfeld ook die avond dat ik het belang en de betekenis snapte van het concept “resident”. Een goede resident is in staat om een nacht te openen en af te sluiten. Hij weet hoe hij de rode loper moet uitrollen voor de guest die hem volgt maar weet ook de puntes op de i te zetten als die guest niet je dat is. Hij weet precies waar hij heen wil. Hij weet wat de mensen willen horen en op welk moment ze het willen horen. Al die ingrediënten zorgen voor een goede resident. En hij was de beste. Ik kwam dus elke week opnieuw naar hem luisteren. (Je moet het hem niet zeggen, maar ik volgde hem ook tijdens de zomerfestivals). En wat moest gebeuren, is gebeurd. Ik ben er zelf in gerold. Het was een beetje onvermijdelijk. Ik wou zelf ook orkestleider worden, want daar gaat het uiteindelijk om. Ik heb dus geïnvesteerd in allerlei bizarre apparatuur met knipperlichtjes, heb dag en nacht geoefend in mijn kamer, en heb dan uiteindelijk besloten om hem een mixtape te bezorgen. En hier zit ik dan, op nauwelijks een meter van de man in kwestie, aan het roer van een van de beste clubs van Europa, waar ik, op mijn beurt, trots ben om resident te zijn. (En dit is het moment waarop u een traantje laat). Soit, ik ga afsluiten met deze woorden: vanavond is het tijd voor de “discothèque” van een buitengewoon dj, een kerel met de juiste flair, die met zijn wapenbroeder Lo Serra de Bruselse nacht voorgoed terug op de kaart heeft gezet. De cherry on the cake, het duo dat hij vormt met zijn buddy Andy, is een bom! Stang! Ik voel het aan mijn kleine teen dat zijn verhaal nog niet afgelopen is… Laatste ding: raad eens wie hij gekozen heeft om de rode loper uit te rollen? Wi… Wir…